بغض بازیگر شبهای برره ترکید | چقدر برای این آدم متاسف شدم
تاریخ انتشار: ۳۱ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۴۰۰۸۵
به گزارش همشهری آنلاین سعید پیردوست اظهار داشت: روز شنبه به مجلس ترحیم آقای سلطانیان رفتم. چقدر برای این آدم متاسف شدم. دیدم این قدر این مسجد خلوت است که آدم دلش میگیرد. چند نفر بیشتر نبودند. حتی شنیدم مراسم خاکسپاریاش هم کسی نبوده است. این بد است. مگر ما چه میخواهیم؟ یک خاطرات خوب و یک اسمی که بعد آدم، از آدم به خوبی برده میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او افزود: من با آقای سلطانیان سر کار مرد هزار چهره کار کرده بودم. بسیار آدم خوبی بود. حالا ممکن است دوستان ما سر کار بودند. ولی آدم آن لحظه میتواند برگردد به تهیه کننده یا به کارگردانش بگوید آقا من ده دقیقه باید بروم اینجا و بیایم. وظیفه من است که این کار را انجام دهم.
پیردوست افزود: من بهشت زهرا نمیتوانم بروم چون در توانم نیست ولی مسجد را که میتوانم بروم. آقای حاتمیکیا هم(در مراسم) بودند. چند تا از دوستان هم بودند که الان اسمشان خاطرم نیست.
کد خبر 768549 منبع: ایرنا برچسبها کارگردانان سینمای ایران خبر مهم بازیگران سینما و تلویزیون ایران سینمای ایرانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: کارگردانان سینمای ایران خبر مهم بازیگران سینما و تلویزیون ایران سینمای ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۴۰۰۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نمیتوانم نسبت به ظلم و نسلکشی در غزه بیتفاوت باشم
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از واحد ارتباطات و رسانه اداره کل هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مرتضی اسدی یکی از پنج هنرمندی است که تابلوی نقاشیاش در پاویون رسمی جمهوری اسلامی ایران در دوسالانه هنر ونیز ۲۰۲۴ به نمایش درآمده است.
این هنرمند که به تازگی برای بازدید از پاویون کشورمان به ونیز سفر کرده است، درباره اثر خود گفت: متاثر از واقعهای که در نوار غزه و در کشور فلسطین پیش آمد، این تابلو را کار کردم. به اعتقاد من هرجا که ظلمی روا شود و نسلکشی صورت گیرد، هنرمند نمیتواند نسبت به آن بیتفاوت باشد.
وی بیان کرد: در واکنش به این ظلم، کوشیدم چند موضوع را به صورت تلفیقی در اثرم مطرح و بر آنها تاکید کنم که به لحاظ ساختاری دارای پارادوکسهای گوناگونی است. با بهرهگیری از بیان نقاشی انتزاعی تمام تلاشم را به کار بستم تا حسی که باید را به بیننده منتقل کنم. با انسانها و کودکانی که در این جنگ جان خود را از دست دادند، سمبلیک برخورد کردم و به جای آنها از پرنده بهره گرفتم.
اسدی گفت: از ماحصل کارم راضی هستم و زحمت زیادی برای آن کشیدم. امیدوارم روزی بیاید که هیچ جنگی را در دنیا شاهد نباشیم. فرقی نمیکند که این جنگ، سیاسی، ایدئولوژیک یا نژادپرستانه باشد. من به شدت از جنگ پرهیز میکنم؛ زیرا فجایع جنگ را از نزدیک لمس کرده و با آن زندگی کردهام. دوستان بسیار خوبی را در جنگ از دست دادهام. جنگ، آوارگی، ویرانی و کشتار به بار میآورد. جنگ باعث میشود نوزادی که هنوز به دنیا نیامده، زیر خروارها خاک مدفون و پیکرش متلاشی شود. فرقی نمیکند این ظلم در فلسطین رخ دهد یا در سارایوو. در هر نقطهای از جهان که اتفاق بیفتد، من به عنوان یک نقاش سعی میکنم نسبت به آن بیتفاوت نباشم.
این هنرمند عنوان کرد: این تابلو حاصل عدم بیتفاوتی من نسبت به فجایع غزه بود. البته تابلوهای دیگری را هم طی سالهای گذشته در همین زمینه کار کردهام؛ از جمله اثر «صلح خونین، از فلسطین تا بوسنی». این کار هم در همان فضا تعریف میشود. در این تابلو، فرمها، رنگها و ترکیب، ایستایی خاصی ندارد و بیشتر در حرکت است. رنگهای درخشان، پرکنتراست و ترکیبهایی را میبینیم که میتواند بیننده را به خود مشغول سازد تا نگاهش در سراسر تابلو بچرخد و حتی بیرون از تابلو حرکت کند.
وی تصریح کرد: بارها گفتهام و باز هم میگویم که من به عنوان یک نقاش، نمیتوانم فقط ساختارگرا باشم. همواره کوشیدهام که نسبت به مسایل اجتماعی و جهانی واکنش داشته باشم. در آثار من ردپای اعتراض به تمامی ناخرسندیهایی که در حرکتهای اجتماعی در سراسر جهان پیش میآید، دیده میشود. از این منظر جغرافیا برای من اهمیت چندانی ندارد.
اسدی در پایان گفت: همه مردم در هر نقطهای از جهان حق دارند که نفس بکشند، زندگی کنند و از زندگی خود لذت ببرند. این حق را هیچ کس نمیتواند از آنها بگیرد. من در تمام تابلوهایی که با این مضمون کار کردهام، کوشیدهام که دیدگاههای خود را به وسیله خط، رنگ، سطح و ترکیب همه اینها با یکدیگر در خدمت موضوع قرار دهم. به اعتقاد من این موضوع است که کمپوزیسیون یک کار را چه از نظر رنگ و چه از حیث ترکیب، انتخاب میکند نه برعکس.
کد خبر 6097476